
نوشته شده توسط : 77bc0f8a98ae تاریخ : 1403/10/29
کررا که در سال ۱۹۶۳ معرفی شد، اولین سری از ساعتهای تگ هویر بود که نام تجاری خودش رو داشت. کررا از نظر طراحی یه تحول برای هویر به حساب میاومد و در میان کرونوگرافهای رایج دهه ۱۹۴۰ و ۱۹۵۰ متمایز بود. جک هویر، که اون زمان مدیرعامل بود، میخواست ساعتی بسازه که خوندن اعداد و علائمش خیلی راحت باشه. میشه گفت که اون از خطهای اضافی که روی کرونوگرافهای اون دوره دیده میشد خوشش نمیاومد، پس مقیاس یک پنجم ثانیه رو روی حلقه باریک داخلی ساعت چاپ کرد. این کار باعث شد ظاهر سادهتر و تمیزتری به دست بیاد، و همینطور صفحه ساعت بزرگتر به نظر برسه. در مجموع، این تصمیمها منجر به ساخت یکی از جذابترین کرونوگرافهای تاریخ شد.
این ساعت که برای رانندههای مسابقه و طرفداران موتوراسپرت طراحی شده بود، نیاز به اسمی داشت که روح مسابقات موتوری رو منتقل کنه. اسم کررا به دهه ۱۹۵۰ برمیگرده، زمانی که یه مسابقه افسانهای به نام له کررا پانامریکانا برگزار میشد. بعضی از بهترین رانندههای دنیا توی این مسابقه طاقتفرسا و اغلب مرگبار که توی مکزیک برگزار میشد شرکت میکردن. جک هویر که عاشق موتوراسپرت بود، وقتی درباره این مسابقه شنید، از کلمه کررا (که به اسپانیایی یعنی حرفه یا مسابقه) خوشش اومد و تصمیم گرفت این اسم رو برای ساعت جدیدش ثبت کنه.
هویر یه چشمانداز روشن برای کررا داشت، پس یه اسم که تلفظش راحت باشه و بینالمللی شناخته شده باشه، مناسب بود تا تفاوتش رو با کرونوگرافهایی که هویر در دهههای قبل تولید کرده بود نشون بده. دو مدل اول از سری جدید کررا شامل کررا ۱۲ مدل ۲۴۴۷ با قطر ۳۶ میلیمتر بود که سه صفحه فرعی برای نمایش ساعت، دقیقه و ثانیهشمار داشت، و کررا ۴۵ مدل ۳۶۴۷ که فقط صفحههای فرعی ۴۵ دقیقه و ثانیهشمار داشت. کررا ۱۲ از موتور معروف والژو ۷۲ استفاده میکرد که توی ساعتهای مشهور دیگه اون زمان مثل رولکس دیتونا هم به کار رفته بود. تگ هویر کررا موفقیت بزرگی داشت که باعث شد مدلهای مختلف دیگهای هم ازش ساخته بشه.
طراحی این کرونوگراف معروف تگ هویر در طول سالها کمی تغییر کرده، ولی هنوز هم مشخصههای خاص خودش رو داره. امروزه، کررا با انواع مختلفش، هنوز یکی از مدلهای پرچمدار تگ هویر به حساب میاد. ولی یه چیز درباره کررا مشخصه: چه به مدل جدید نگاه کنید چه به مدل قدیمی، ویژگیهای منحصر به فردش غیرقابل اشتباهه.
از بین این سه ساعتی که دربارهشون صحبت میکنیم، امگا اسپیدمستر احتمالاً جالبترین تاریخچه رو داره. اسپیدمستر اصلی مدل CK2915 در واقع قرار بود ساعتی باشه برای رانندههای مسابقه، ورزشکارها و مهندسهایی که به کرونوگراف نیاز داشتن. این خیلی جالبه چون این ساعت به خاطر چیزهایی معروف شد که هیچ ربطی به جاده، ورزش و حتی کره زمین نداشت. وقتی کلود بیلود توی امگا اسپیدمستر رو طراحی کرد و پیر موینا و تیمش اون رو توسعه دادن، مطمئنم هیچوقت حدس نمیزدن که این ساعت چه تأثیری خواهد داشت و چطور طرفدارهای متعصب پیدا میکنه.
همونطور که احتمالاً میدونید، به اسپیدمستر لقب ‘ساعت ماه’ داده شد، ولی این اتفاق بعد از یه سری آزمایش افتاد. در سال ۱۹۶۲، ناسا پنج ساعت مچی رو آزمایش کرد: یه بولووا، یه لونژین-ویتنوئر، یه رولکس، یه والتام و البته، یه امگا. اینجا دیگه نیازی به نابغه بودن نیست تا بفهمید ناسا کدوم ساعت رو انتخاب کرد تا همراه فضانوردان آپولو ۱۱ به ماه بره. از اون موقع، خیلیها اسپیدمستر رو به عنوان ‘ساعت ماه’ میشناسن.
از بین این سه ساعت، امگا اسپیدمستر تنها کرونوگراف ورزشی هست که دقیقاً شبیه مدل اصلیای هست که به ماه رفت. بدون شک تغییرات کوچکی این طرف و اون طرف داشته، ولی محصول نهایی همون شکلیه: نشونهای از یه طراحی عالی که این ضربالمثل رو به یاد میاره که “چیزی که خراب نیست رو تعمیر نکن.”
احتمالاً معروفترین کرونوگراف از بین این سه تا، یا حداقل همسطح با اسپیدمستر، رولکس دیتونا هست که خیلیها به دلایل نامعلوم عاشقش هستن، ولی خیلیهای دیگه هم به دلایل خیلی خوب دوستش دارن. این ساعت در سال ۱۹۶۳ با نام کاسموگراف مدل ۶۲۳۹ معرفی شد و مثل دو کرونوگراف افسانهای دیگه، دیتونا هم از مسابقات موتوری الهام گرفته شده. اسم اصلی دیتونا در واقع ‘لمان’ بود، ولی مشخصاً این اسم دوام نیاورد.